Keşfetmek ve hayal etmek; bilinen en ilkel beşerden bu güne gelen bir dilektir. İnsanoğlu binlerce yıldır kendi seyahatini keşfetme uğraşında. Alışılmış ki bunun gerisinde merak duygusu ve hayal gücü üzere bedeller var yani insanı insan yapan pahalar. İnsanı öbür canlılardan ayıran şey kalbi ve aklıdır. Kalbin ve aklın buluştuğu nokta da ise yaratıcı niyet ve tasarım dediğimiz olgu ortaya çıkar. Kalbini ve aklını tıpkı anda birebir frekansta kullanabilen insan etrafına duyarsız kalmaz, sorunları keşfeder ve hisleri ile o an için o sorunu hissetmeye başlar. Hissedilen sorun, gereğince keşfedildiği ve anlaşıldığı vakit, insan, istemsiz olarak bundan rahatsız olur ve tahlil aramaya başlar. Bu dürtülerin tümü en ilkel beşerden en çağdaş beşere kadar hepimizde ziyadesiyle mevcuttur.
“Tasarım, insanın etrafında keşfettiği bir olguyu, bir sorunu; anlayarak, hissederek ve deneyimleyerek bunun tahlilini çeşitli sistemlerle anlatma sanatıdır.”
Tasarım sürecini kısaca aşağıdaki üzere şematize edebiliriz:
Ham olan fikir ve fikirlerin form alması sürecidir. Teknik olarak birçok farklı formülü ve yolu vardır. Tasarım sürecinin gerçekleşeceği tüm kurallar ve yollar evvelki iki süreçte belirlenmiş ve bu kademede eser elde edilen bilgiler ve çıktılar doğrultusunda somutlaşmaya başlayacaktır. Tam olarak anlaşılan bir sorunun en hakikat yolu ya da tahlili keşfedilmiş artık sonuçlandırma etabı ile fikirler hayata geçecektir. Üretim etabı sürecin en son noktasıdır. Üretim noktasında keşfedilen yeni bir yol ya da tam olarak bu etapta gerçekleşen yanlışsız manaya üretim sürecini baştan oluşturacaktır. Bu etapta formül değiştirilmesi dizaynın gücünü zayıflatır.