Fikir adamı, şair, romancı, müellif Üstad Necip Fazıl Kısakürek’in vefatının 39. yılındayız. Niyetleriyle toplumu derinden etkileyen Kısakürek, 26 Mayıs 1904’te dünyaya gelmişti. 25 Mayıs 1983’te ise vefat etti. “Üstad” olarak anılan, şair, müellif ve düşünür Kısakürek, hayatı boyunca Künye, Sabır Taşı, Namık Kemal, Çerçeve, Para, Vatan Şairi Namık Kemal, Müdafaa, Halkadan Pırıltılar, Nam, Çöle İnen Parıltı, Maskenizi Yırtıyorum, Sonsuzluk Kervanı, At’a Senfoni, Altun Halka (Silsile-i Zeheb), O ki O Yüzden Varız, Her Cephesiyle Komünizm, Ahşap Konak ve Reis Bey’in de ortalarında bulunduğu çok sayıda yapıta imza attı. Bugün hem fikir hem de kültür dünyamızdaki izleri kendisinden sonra gelen jenerasyonları de derinden etkiliyor. Vefatının yıldönümü vesilesiyle kendisinin yakın sohbetinde bulunan Rasim Özdenören, Muzaffer Doğan ve Kamil Eşfak Berki’ye Üstad Necip Fazıl Kısakürek’le nasıl tanıştıklarını sorduk. Anlatılan anıların hepsi Üstad’ın kişiliğini de ortaya koyar nitelikte.
BİRİNCİ TANIŞMA KIZILTOPRAK’TA
Yeni rejimle birlikte, dinin hayattan çekilmeye başladığı sırada Necip Fazıl ortaya çıktı. Bu, yürekli da bir çıkıştı. Yalnız bir birey olarak, daima İslâm fikrini terennüm etmiştir. O; dinin hayattan çekilmesi nedeniyle milletin yaşadığı badireler için daima kefaret ödemiş bir isimdir. Bu çerçevede, biz millet olarak ona borçluyuz, o bizden alacaklıdır.”
İÇİMİZİ AYDINLATTI
Üstad’ın yakın sohbetlerinde bulunan eğitimci-yazar Muzaffer Doğan’ın birinci tanışıklığı ise lise yıllarında edindiği “Çile” kitabıyla olmuş. Doğan anısını şöyle lisana getiriyor: “O günlerde bir vesileyle Üstad Necip Fazıl Kısakürek’in “Şiirlerim” isimli (O günlerde yapıtın ismi şimdi “Çile” değildi) kitabı elime geçti. Gerisinden da Sezai Karakoç’un “Sütun”, Cahit Zarifoğlu’nun “Hastalar ve Işıklar” kitabını edindim. “Şiirlerim” kitabında da çabucak Sakarya şiirini ezberledim. Yani Üstad’la birinci tanışıklığım Sakarya şiiri üzerinden, 50 yıl evvel oldu. Olağan Sakarya şiiri ezberimde olduğundan farklı ortamlarda bana okutuyorlardı. 1971’de sıkı idare ilan edildiğinde biz de üniversiteye hazırlanıyoruz. 1974’te Erzurum Üniversitesi’ne gittim. Nevşehir’de Ulusal Türk Talebe Birliği’nde şube başkanlığı yaptığım için Erzurum’a gidince de direk MTTB’ye gidip, oradaki arkadaşlarla tanıştım. Üstad’ı Erzurum’a getirmek istiyorlardı. Sonuçta olarak Üstad’ı Erzurum’a getirdik. Bütün Erzurum havaalanına aktı. Biz de orada kendisini karşıladık, tanıştık.”
Üstad’la kitabevinde tanıştım
Kamil Eşfak Berki’nin Üstad’la birinci tanışıklığı Abdullah Işıklar Kitabevi’nde gerçekleşmiş. Kendisi bu anısını şöyle aktarıyor: “Daha evvelki yıllarda birçok kitabını okuduğum, çok bedelli şair ve fikir adamı karşısında olmanın heyecanını yaşadığım Üstad Necip Fazıl Kısakürek, cumhuriyetin kuruluşunun 50. yılında “Türkiye’nin Manzarası” isimli kitabını yayınlamıştı. Bu haberi bir gazetede görmüştüm. O vakit Yalova’da oturuyordum. En yakın günde o kitabı almak için İstanbul’a indim. Şöyle de bir hassasiyetim vardı. Yalova’ya on adet o kitaptan getirecektim. Zira Yalova’da bizim cephenin kitaplarını satan bir yer yoktu. Okuyabilecek gençlere armağan etmeyi istek ediyordum. Evvelki yıllarda olduğu üzere Ulusal Türk Talebe Birliği kitap kulübüne gidip, kitabı nerede bulabileceğimi sordum. Dağıtımını Çatalçeşme Sokak’taki Abdullah Işıklar Kitabevi’nin yaptığı söylenildi. Ben de oraya giderek kitabı sordum ve “Yalova’dan geliyorum. On adet almak istiyorum” dedim. Sonra da “Üstad Necip Fazıl Beyefendi buralarda görünür mü?” diye de ekledim. “Az evvel telefon etti. Beyaz Saray’da bir kitap evindeymiş. Bir saate kadar gelecek buraya” dediler. Alışılmış o andan itibaren heyecanım artmaya başladı.”bir şeyler yazdı. Daha sonra da kitabı bana uzattı, “buyrunuz” dedi. Kitapçıya birtakım talimatlar verdikten sonra kalktı. “Hafta içinde görüşürüz” diyerek kitapçıdan çıktı.
Bir imza lütfeder misiniz?
Köşeyi dönene kadar onu izledim
Ağır ağır yokuşu inmeye başladı. Doğrusu köşeyi dönünceye kadar gerisinden onu izledim. O yürüyüşü izlemek benim için çok beğenilen bir şeydi. Ben de biraz sonra Sirkeci’ye hakikat yola çıktım. Yürürken çabucak kitabın kapağını açıp baktım. “Sevgiyle” demiş, aradığı söz buymuş. Üstad’ın bu söz hassasiyetini bir sefer daha ben tarihe not düşmek isterim. Ben şiirlerini okumuştum. Bunun yanında kendisinin kitaplarına almadığı öbür şiirlerinin de peşine düşüp, sahaflarda bulmuştum. Şu sıralarda gazetelerde kendisinden “Büyük şair, büyük piyes yazarımız” biçiminde bahsediliyor. Lakin Necip Fazıl 20. yüzyıl Türkiyesi’nin birinci büyük İslam düşünürüdür. Bunu ihmal etmek kendimize reva değildir. O denli fikirleri vardır ki, çığır açar. Bugün bunları gençlerin öğrenmesi için efor sarf edilmesi gerekiyor. Bir toplum silsile halinde yaşar. Bizim de fikir silsilelerimiz vardır. Necip Fazıl’la bir arada Peyami Sefa, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Sezai Karakoç bu silsilededir. Allah onlara rahmet eylesin. Benim o gün edindiğim “Türkiye’nin Manzarası” kitabı günümüzden 49 yıl evvel yayınlandı. Cumhuriyetin 50. yılı hasebiyle bir öz tenkit olarak yazılmış, o istikametiyle de çok değerli bir eserdi. Gelecek sene cumhuriyetin 100. yılı olacak. Oradaki fikirler 50 yıl sonra insanlarımıza neler söyleyecek sanki?