Bir seneye aşkındır dünyayı saran Kovid 19 virüsüyle çaba ediyoruz Fiziki hastalıklar kayıplar bir yana Escort Mahmutpaşa ruhsal tesirin sonuçlarıyla şimdi yüzleşmedik bile Konutlara kapanmak paklığın abartılması yalnızlaşmak büyüme çağındaki çocukların etrafla bağlantı eksikliği ve tabi ki annelerin telaşlarının sonuçları yavaş yavaş gün yüzüne çıkmaya başladı Kısa Mahmutpaşa Escort Bayan vadeli sandık sabrederiz dedik lakin bitmek bilmeyen bir sürecin içinde bulduk kendimizi Sınırlarımı zorluyorum sözü neredeyse hepimizin ağzından dökülüyor artık Akışa bırakalım tamam da pandeminin tesiriyle akışa bırakmakta da zorlanır Mahmutpaşa Escort olduk Her şeye muktedirdik meğer küçücük virüse esir düştük Pekala ne yapalım Uzman Psikolog Serap Buharalı ile yol haritamızı konuştuk Buharalı Başedemiyorsak kendimizi ve etrafımızı enkaza çevirmeye gerek yok diyor
Günümüz anneleri yorgun Çocuklar da o denli Pandeminin tesiriyle bu daha da artmış gözüküyor Ruhsal takviyeye muhtaçlık duyan çok Bu tabloyu tetikleyen nedir sizce
İşte akışa bırakmak bu türlü bir şey Gelene çok direnirseniz yıpranırsınız Dalgaya kendinizi bıraktığınızda vurur ve sarfiyat Kesinlikle masraf lakin Günümüzde anneler sekiz kollu olma sıkıntısında Denizi dalgayı kıyısı kısaca her ayrıntısı denetim etmek istiyorlar Sonuç olarak darmadağın oluyorlar Tıpkı sistemin tarzın konforun içinde kalmakta ısrarcı olmak yıpranmayı da beraberinde getiriyor
DEĞİŞMEK YARATILIŞIMIZDA VAR
Akışa bırakalım kelamı son yıllarda çok fazla kullanılır oldu Pekala akış ne ister bizden
Eskiyi alışkın olduğumuz tertibi bağlantı kurma biçimini bırakmamızı ister Hayatta önemli olan şu an muhatap olduklarımızdır Şimdi gelmemişi yani geleceği muhatap alma yanlışına düşüyoruz Ben bu türlü gördüm buna alıştım dersek hapsolmuşluk duygusu hâkim olur içimizde nefessiz kalırız Değişmek dönüşmek yaratılışımızda var Evvel bunu kabullenelim Mayamızdaki tohumun farkına varalım
Peygamber Efendimiz Mekke den Medine ye giderken sevinçli değildi gözleri yaşlıydı Kaideler neyi gerektiriyorsa onu yapmıştı Ulu Nebi Kalmamıştı memleketinde çıkmıştı oradan Biz de yapılması gereken neyse ona ahenk sağlamalıyız direnmekte ısrarcı olmamalıyız
HER ŞEYE MUKTEDİRDİK MEĞER
Pandeminin tesiriyle akışa bırakmakta daha mı çok zorlandık
Bunun insanlara tesiri ağır gerilim olarak görüldü Bu gerilim bazılarımızda anksiyete depresyon panikatak obsesyon fobik davranışlara sebep oldu Kimilerimizin ise hali hazırda bıraktığı bağımlılıklara geri dönmesine yahut gönderdiğini zannettiği öfke hüsran hayalkırıklığı üzere işlenmemiş yalnızca bastırılmış hislerini tekrar hortlattı Yapabileceğimiz şu üstesinden gelemiyorsak kendimizi ve etrafımızı enkaz haline getirmeye gerek yok Gerekirse dayanak alarak süreksiz ve problemli bu özel durumdan asgarî hasarla çıkmak için elimizden geleni yapalım
ŞÜKRÜ EDÂ ETME VAKTİ
Bir yandan da geleceğe dâir dertler kurgular var Tahminen de ebeveynleri en çok bunlar tüketiyor o denli değil mi
Evet tüketiyor Şunu hatırımıza getirelim Yarının dünyası güneşli bir vaha da olabilir karlı bir orman yolu da Kesin bilgi yok elimizde Sırf kendimizi çocuklarımızı yakın etrafımızı sevmekle sorumlu değiliz biz Bence bizler bütün bir kâinatı düşünmeliyiz
Ebeveynler küçük bakmamalı hayata Çocuklar dünyanın her tarafında Onları da duamıza katmadıkça yalnızca kendi evlâdımızın yeterliliğini düşündükçe bencilliğe pencere açıyormuşuz üzere geliyor Akşamları iftar sofrasında bir ortaya gelebiliyorsak sıcaksa yemeğimiz şükrü edâ etme vakti çoktan gelmiştir Ailelerin hayatlarında yer vermesi gereken en değerli şey şükran duygusudur Harikulâde günlerden geçiyoruz Salgının karar sürdüğü dünyamızda sakin kalmakta zorlanmamızın bir sebebi de bu
İçimizdeki çocuk mızmız mı
İçimizde bir çocuk var bir öbür çocuk daha var dünyaya getirdiğimiz Bizi doğuran da evvelinde çocuktu Hayatımızın ortasında üç çocuk ve onlarla kurduğumuz bağlantılar Pekala içimdeki çocuk dediğimizde ne anlamalıyız
O kadar çok maskemiz var ki Toplumsal mahrem rollere girip çıkmakta ustalaşmışız İçimizdeki çocuk dediğimiz şey aslında riyasız halde filtresiz akseden iç sesimizdir O ses nefretlerimizi hayal kırıklıklarımızı sevinçlerimizi sansürsüz taşır bize Bazen sustururuz sesi bazen konuşmasına müsaade ederiz Bazen de ağzına bir tane çarpıveririz İçimizdeki çocuk mızmız mı şımarık mı küskün mü sessiz mi coşkulu mu onu en düzgün biz biliriz
İçimizdeki çocuğu duyduk diyelim sonra
Gayemiz içimizdeki çocuğu değiştirmek onu eğitmek olmamalı O zati bizim en saf hâlimiz Biz asıl ebeveyn yanımızı sıhhatine kavuşturmalıyız İçimizdeki çocuğa seslenecek diğer biri yok hayatımızda Biz varız yalnızca Bizim tam olabilmemiz için ebeveyn yanımızın sağlıklı olması önemli
Ayağı yere basan maksatlar değerli
Bazen ebeveyn ne yapması gerektiğini bilir lakin yapamaz İç sesine gerçek kulak verse de sonuç değişmez Tekrar bildiğini okur Neden bu türlü